رشد و بازماندگی بچه ماهیان سفید (Rutilus frisii kutum) تغذیه شده با کرم خاکی (Eisenia foetidae) و مقایسه آن با جیره غذایی کنستانتره

ماهی سفید دریای خزر (Rutilus frisii Kutum) یکی از مهمترین ماهیان اقتصادی است که به جهت حفظ ذخایرش تکثیر مصنوعی می­گردد. از مشکلات دوره پرورش این گونه یافتن غذای ارزانتر و تعیین رژیم غذایی مناسب به جهت بهینه­کردن رشد و بازماندگی آن است. هدف از تحقیق حاضر استفاده از کرم خاکی (Eisenia foetidae) جهت تغذیه و بررسی میزان رشد و بازماندگی این بچه ماهیان و مقایسه آن با جیره غذایی کنستانتره بوده است. آزمایشات در یک سیستم نیمه متراکم با شرایط ثابت فیزیکوشیمیایی آب انجام شده است. تعداد 180 قطعه بچه ماهی با وزن اولیه 75/1 گرم و متوسط طول اولیه 20/6 سانتیمتر به مدت 60 روز در 12 وان و با طرح کاملا تصادفی در چهار جیره آزمایشی با سطوح مختلف کرم خاکی (0 درصد، 25درصد، 50 درصد، 75درصد) تغذیه شدند. میانگین وزن نهایی، درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، ضریب چاقی، نرخ رشد روزانه و میزان ضریب بازماندگی درطول آزمایش سنجش و تفاوت بین تیمارها مورد بررسی قرارگرفت. نتایج تحقیق بیانگر آن بودند که غذایی کنستانتره با داشتن بالاترین میانگین فاکتورهای رشد شامل درصد افزایش وزن بدن (WG%)، ضریب چاقی(CF)، نرخ رشد روزانه (ADG)، نرخ رشد ویژه (SGR)، میانگین وزن نهایی و با داشتن کمترین ضریب تبدیل غذایی (FCR)، از رشد بهتر و معنی­دارتری نسبت به تیمارهای تغذیه­شده با کرم خاکی بر خوردار بودند. همچنین باافزایش درصدکرم خاکی تمامی عوامل روند کاهشی نشان داده­اند. باتوجه به نتایج  حاصله آشکار گردید که استفاده از کرم خاکی در سطوح پیشنهادی این تحقیق اثر مثبتی برروی میزان رشد  بچه ماهیان سفید ندارد و باید از این کرم در درصدهای پایین­تر جهت تغذیه بچه ماهیان سفید استفاده شود.